پیشنهاد استفاده از واژه‌ی "همه چیز در شبکه" به جای "اینترنت اشیاء"

به گزارش خبرنگار سیتنا، مهندس مهران ارشادی فر، در مطلب ارسالی به سیتنا پیشنهاد داد: از آنجا که IOT از عبارات‌های تازه وارد به زبان فارسی است لذا با دقت بیشتر در معنای این عبارت، واژگان مناسبی را برگزینیم.

وی ادامه داد: بهتر است به جای استفاده از واژه‌ی "اینترنت اشیاء" که ترجمه‌ی Internet of Things است، واژه‌ی "همه چیز در شبکه" را جایگزین کنیم.

وی توضیح داد که منظور از این واژه این است که همه چیز در شبکه قرار می‌گیرد، از چراغ خانه تا قفل در و از خودرو تا چراغ راهنمایی و از ماشین های تولیدی تا ترابری؛ همه‌ی این چیزها آمار کاری خود را در شبکه نشان می‌دهند و از راه شبکه پایش می‌شوند.

سیتنا اضافه می‌کند: شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که این روزها واژه اینترنت اشیاء را شنیده باشید ولی معنای آن را ندانید یا اینکه این واژه جدید قرار است چه مقوله ای را معرفی کند.

اینترنت اشیا (Internet of Things) یا ( IOT به اختصار) به طور کلی اشاره دارد به بسیاری از اشیاء و وسایل محیط پیرامون‌مان که به شبکه اینترنت متصل شده اند و می توان توسط اپلیکیشن‌های موجود در تلفن‌های هوشمند و تبلت آنها را کنترل و مدیریت کرد.

طبق تعاریف ارائه شده در ویکی پدیا عبارت اینترنت اشیا، برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیا بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن ها را سازماندهی و مدیریت کنند.

اینترنت در حال حاضر همه مردم را به هم متصل می کند ولی با اینترنت اشیاء تمام اشیاء به هم متصل می شوند . اینترنت اشیاء ‪ مفهومی جدید در دنیای فناوری و ارتباطات بوده و به طور خلاصه فناوری مدرنی است که در آن برای هر موجودی (انسان، حیوان و یا اشیاء) قابلیت ارسال داده از طریق شبکه‌های ارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت، فراهم می‌شود

بستر اینترنت اشیا بر امواج رادیویی بی‌سیمی قرارداده شده که به دستگاه‌های مختلف این امکان را می دهند تا از طریق اینترنت با یک‌دیگر به برقراری ارتباط بپردازند. این بستر شامل استانداردهایی مانند وای‌فای، بلوتوث کم‌مصرف، NFC، RFID و غیره است که شاید تاکنون اسم آن‌ها را هم نشنیده باشید.

قفل‌های هوشمند، ترموستات‌های هوشمند، خودروهای هوشمند، مطمئنا این‌ها واژه‌هایی هستند که بارها و بارها شنیده‌اید و البته در سال‌های آتی بیشتر خواهید شنید.

همه دستگاه‌های یادشده در دسته‌ای به نام اینترنت اشیاء یا به طور مخفف IoT قرار می‌گیرند. در سطح پایه‌ای، اینترنت اشیا درواقع به ارتباط اشیای مختلف از طریق اینترنت و برقراری ارتباط با یکدیگر می‌پردازد تا هدف آن یعنی فراهم‌کردن تجربه کاراتر و هوشمند‌تر محقق شود. همانند دیگر تکنولوژی‌های جدید، IoT نیز می‌تواند در ابتدا مفهومی سردرگم‌کننده به نظر برسد. همچنین این واژه به‌ویژه هنگامی که صحبت از استانداردهای مختلف و همچنین ایمنی و امنیت آن می‌شود می‌تواند مفاهیم جدید و ویژه‌ای پیداکند.

به عبارت دیگر ایده طراحی دستگاه‌های مختلف با امکان برقراری ارتباط بی‌سیم به منظور رهگیری و کنترل از طریق اینترنت و یا حتی یک برنامه ساده مخصوص گوشی‌های هوشمند، اصطلاح اینترنت اشیاء را توصیف می‌کند.

با اجرای این شیوه در نهایت ممکن است محیط پیرامون بشر به چیزی شبیه آنچه در فیلم ها و داستان های تخیلی اشاره می شود نزدیک شود به عنوان مثال بهره گیری از این شیوه باعث می شود یک جارو برقی بتواند در زمان مشخصی فعال شده، محل تعیین شده از قبل را نظافت کرده و سپس مجددا خاموش شود.

بررسی های موسسه تحقیقاتی گارتنر نشان می دهد که تا سال 2020 بیش از 25 میلیارد وسیله‌ی مختلف در جهان از طریق خدمات مبتنی بر اینترنت اشیاء به اینترنت یا دیگر شبکه های اطلاع رسانی متصل خواهند شد.

بررسی های شرکت سیسکو نیز حاکی است که تا غلبه یافتن پدیده‌ی اینترنت اشیاء تنها سه سال زمان باقی است. بنابراین در سال 2018 ماشین ها و سیستم های الکترونیکی می توانند از طریق اینترنت بدون نیاز به انسان ها و حتی بیشتر از آنها با یکدیگر در ارتباط باشند.

انتهای پیام