کد مطلب:
نگرانی‌های زیست‌سنجی از سرمایه‌گذاری ۲۲ میلیون دلاری آمریکا روی ابزار جاسوسی پوشیدنی
به گزارش سیتنا و براساس گزارش‌ها، دولت امریکا دست‌کم ۲۲ میلیون دلار برای تولید لباس‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کند که «قادر است داده‌های صوتی، تصویری و موقعیت جغرافیایی را ضبط کند».
براساس بیانیه مطبوعاتی ۲۲ اوت دفتر مدیر فعالیت‌های طرح‌های پژوهشی پیشرفته اطلاعاتی، یارپا (IARPA)، بازوی پژوهش و توسعه این سازمان، «به‌تازگی برنامه‌ای پیشرفته راه‌اندازی کرده که هدف آن به واقعیت بدل کردن لباس‌های رایانه‌ای با کارایی بالا است».
یارپا اعلام کرد که مدیر اطلاعات ملی برنامه اسمارت ئی‌پنتز (SMART ePANTS) را که مخفف سیستم‌های نساجی هوشمند برقی و شبکه‌ای است، ستود و گفت که «به دنبال تولید لباس‌هایی با سیستم‌های صوتی، تصویری و حسگر موقعیت جغرافیایی یکپارچه است که کشسانی، انعطاف‌پذیری، قابلیت شستشو و راحتی منسوجات معمولی را دارد.»
یارپا نوشت، جامعه اطلاعاتی آمریکا از این لباس‌ها استفاده خواهد کرد. از آنجا که فناوری نظارت در لباس بافته می‌شود، «کارکنان جامعه اطلاعاتی بدون نیاز به استفاده از دستگاه‌های ناخوشایند، بزرگ و سفت، اطلاعات را با هندزفری محیطی خود ضبط می‌کنند».
مثلا براساس این بیانیه، این فناوری قادر است «به کارمندان و نخستین امدادگران محیط‌های خطرناک و پراسترس مانند صحنه‌های جنایت و بازرسی‌های کنترل تسلیحات بی‌آنکه مانع از توانایی آن‌ها برای انجام عملیات سریع و ایمن شود کمک کند.»
هدف برنامه اسمارت ئی‌پنتز این است که «سیستم‌های حسگر» را در لباس‌هایی همچون پیراهن، شلوار، جوراب و لباس زیر بگنجاند.
اکنون مشخص نیست که یارپا چقدر با این سرمایه‌گذاری خود خطر کرده است. وب‌سایت این سازمان خود را سرمایه‌گذار «بودجه فدرال در طرح‌های پرخطر و پرسود برای رسیدگی به چالش‌های پیش‌رو جامعه اطلاعاتی» توصیف می‌کند.
آنی یاکوبسن، نویسنده کتابی به نام «مغز پنتاگون» درباره سازمان طرح‌های پژوهشی پیشرفته دفاعی، دارپا (DARPA) به این نشریه گفت: «بسیاری از برنامه‌های یارپا و دارپا مثل پرت کردن اسپاگتی به سمت یخچال‌اند. هم ممکن است بچسبد و هم نچسبد.»
دکتر داوسون کیگل، مدیر برنامه یارپا که هدایت برنامه اسمارت ئی‌پنتز را به عهده دارد، گفت که گرچه به «جنبه اطلاعاتی این برنامه افتخار می‌کند»، اما «از امکاناتی که پژوهش این برنامه برای دنیای بزرگ می‌آورد ذوق‌زده است». او گفت برای ایجاد این برنامه تا حدی از پدرش الهام گرفت که مبتلا به دیابت بود و به همین دلیل باید سلامت خود را چند بار در روز پایش می‌کرد.
او توضیح داد که تجربه پدرش با پژوهش‌هایی همراه شد که نشان می‌دهد اجزای یک رایانه «پیشتر مثل تکه‌هایی جداگانه ساخته شده‌اند». دکتر کیگل گفت اگر بتوانید تمامی اجزا را به دستگاه پوشیدنی واحد تبدیل کنید، هدف برنامه محقق خواهد شد.
یاکوبسن هشدار داد که پیشرفت ابزارهای پوشیدنی هوشمند به نگرانی‌های آتی این دولت درمورد نظارت زیست‌سنجی [بایومتریک] می‌انجامد.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید