نایب رئیس اتحادیه صنعت مخابرات: نباید در بازار مخابراتی به سمت چین غش می‌کردیم

اسماعیل ثنایی در گفت‌وگو با خبرنگار سیتنا پیرامون لزوم تدبیر در مواجهه با سلطه محصولات چینی بر بازار مخابراتی کشور، گفت: در 20 الی 25 سال اخیر و زمانی که شرکت‌های ایرانی سوییچ‌های تلفن 10 هزار شماره‌ای تولید می‌کردند و ساخت نرم‌افزار سوییچ کار بسیار پیچیده‌ای بود، شرکت‌های ایرانی به دانش‌های فنی خوبی دست یافته بودند، در همین حال پنج - شش شرکت‌ بزرگ ایرانی، سوییچ 10هزار شماره‌ای ساختند و در همین حین شرکت‌های چینی مانند زد تی ای و هواوی وارد ایران شدند و با کمک یک یارانه‌ی کلان از سوی دولت چین، مراکز تلفنی را راه‌اندازی کردند که شرکت‌های ایرانی علی رغم تلاش بسیار و دانش فنی بالا توانایی رقابت با آنها را نداشتند.

ثنایی، خاطرنشان کرد: طی آن سال‌ها مدیرعامل وقت شرکت مخابرات ایران در اخبار شبکه یک سیما حضور یافت و گوینده با بیان اینکه آیا نباید از شرکت‌های ایرانی حمایت شود، گفت که احتمالا سوبسید دولت چین به شرکت‌های مخابراتی شان موقت و تا زمان شکست شرکت‌های ایرانی است، لذا باید از هم اکنون تدبیر کرد، اما مدیرعامل وقت شرکت مخابرات ایران پاسخ داد که ما ارزان‌ترین‌ها را خریداری می‌کنیم. اما نکته آنکه این سیاست عدم حمایت از صنایع داخلی منجر به اتفاقی شد که گوینده خبر آن را پیش‌بینی کرده بود.

نایب رئیس اتحادیه صادرکنندگان صنعت مخابرات ایران، تاکید کرد: در دهه‌های 70 و 80 می‌گفتند که همه تخم مرغ‌های خود را در یک سبد نگذارید و همه را به شرکت‌های چینی تقدیم نکنید و بین کشور‌های مختلف تقسیم کنید، زیرا درگیر وابستگی می‌شوید. کما اینکه کشور استرالیا در برخی از مناقصه‌ها، ورود شرکت‌های چینی را به همین خاطر ممنوع کرد.

در ادامه، ثنایی به خبرنگار سیتنا گفت: زمانی که مدیر وقت شرکت مخابرات صرفا بخاطر پیش‌برد پروژه و کاهش هزینه‌های آن و بدون نگاه ملی و حمایت از شرکت‌های داخلی به سمت شرکت‌های چینی روی آورد و این تفکر و مواجهه با شرکت‌های مخابراتی چینی در سال‌های بعد هم ادامه پیدا کرد طبیعی است که این بلاها سر ما بیاید و ظاهرا ادب هم نشدیم.

وی، بیان کرد: نگاهی که طی روزهای اخیر به چین می‌شود، نگاه صفر و صدی است که باید آن کنار بگذاریم، بدین معنا که یکبار چین را بالا می‌بریم و بار دیگر چین را زیر پا می‌گذاریم. بزرگترین درسی که وزارت امورخارجه باید بگیرد این است که هیچ کشوری منافع ملی خود را فدای کشور دیگری نمی‌کند و بحث معرفت در سیاست و امور بین‌الملل جایی ندارد.

ثنایی در پایان اشاره کرد: همانطور که نباید تمام خودروسازی را در اختیار فرانسه قرار می‌دادیم، این مثال در بازار مخابراتی نیز صدق می‌کند. اینکه صنعت ما به سمت یک کشور دیگر غش می‌کند غلط است و در مخابرات ما باید توازن برقرار کنیم تا در صورتی که کشوری رویکرد خود را تغییر داد به سوی کشور دیگری حرکت کنیم.

انتهای پیام

گفت‌وگو از فرزانه احمدی منش