از سنا و نیما تا سهمیه‌ای و فردایی؛ دلار هر جا قیمتی دارد

علی نیلی، انصاف نیوز: «بازار کمی شل کرده اما هیچ چیز معلوم نیست.» «اگر فروشنده‌ای صبر کن، ولی فردا نیایی خر مرا بگیری که حرف تو را گوش دادم و ضرر کردم.» «برو ثبت‌نام کن و با خیال راحت ۲ هزارتایت را از این دست بگیر و از آن دست بفروش.» «دلار سبزت را با دلار آبی عوض می‌کنم. هر ۱۰۰ دلاری، ۳۵ هزار تومان کمتر می‌شود!»

این‌ها منتخبی از توصیه‌ها و توصیفات دلارفروشان خیابان منوچهری تهران است. غیر از چند صرافی دور و اطراف که از ساعت ۷ صبح شاهد صف ایستادن مردم‌اند، باقی فعالان این شغل کاذب جذاب، از ده و یازده صبح کار را آغاز می‌کنند؛ ریسک‌پذیرترها که ارز فردایی معامله کرده‌اند، پی طرف دوم می‌گردند. بقیه هم گپ می‌زنند و ضمن مرور خبرها، پیش‌بینی قیمت می‌کنند.

از ساعت ۱۲ به بعد، کم‌کم نرخ‌ها «درمی‌آید» و جنب و جوش بازار به وضوح بیشتر می‌شود. قیمت دلار از شنبه و یک‌شنبه کمتر شده اما هم‌چنان بالاتر از هفته پیش است و تعداد آدم‌های سرگردان هم زیاد شده؛ کسانی که نمی‌دانند دلارشان را بفروشند یا صبر کنند و چند روز دیگر به قیمت بالاتر بفروشند. حالا چندین نوع دلار داریم؛ دلار نیمایی، دلار مسافری، دلار سهمیه‌ای، دلار امروزی و دلار فردایی. ساعت ۱۲/۵ دیگر خرید ئ فروش‌های جزئی آغاز می‌شود؛ نرخ خرید ۳۵ و ۵۰۰ است و نرخ فروش، ۳۵ و ۷۰۰ تومان. ۲هزار دلاری که صرافی‌ها با کارت ملی می‌فروشند ۳۴ هزار و ۵۰۰ تومان است و البته هر کسی را هم به داخل راه نمی‌دهند. اگر مشتری قدیمی باشی و آشنا، می‌توانی وارد شوی و اگر نه، ارجاعت می‌دهند به سامانه اینترنتی برای ثبت‌نام.

نوع دیگر دلار، دلار مسافری است؛ برخی صرافی‌ها با گذرنامه و بلیت، هر دلار را ۲۹ هزار و ۲۲۰ تا ۲۵۰ تومان می‌فروشند. کسی می‌پرسد خریداری یا فروشنده؛ می‌گویم فروشنده. بلافاصله می‌پرسد چند دلار داری؟ می‌گویم ۵۰۰ تا سبز. سرش می‌رود در ماشین‌حساب گوشی و قیمت خریدش را اعلام می‌کند. ۱۵۰ هزار تومان کمتر از نرخ معمول روز است. می‌پرسم چرا؟ می‌گوید دلارهایت قدیمی‌ست دیگر. هر صد دلاری سبز، ۳۵ هزار تومان ارزان‌تر از صد دلاری آبی است!

می‌پرسم: به نظرت صبر کنم یا بفروشم؛ می‌گوید: خوددانی! من هر چه بگویم فردا بدهکار می‌شوم. مهربان‌تر می‌گویم بالاخره شما تجربه داری، بالا می‌رود یا پایین می‌آید؟ همان‌طور که صدا میزند دلار یورو، جواب می‌دهد هیچ چیز معلوم نیست. تا ۴ و ۵ باید صبر کنی تا معلوم شود. نرخ دلار فردایی را بگیر، اگر بالاتر بود، یعنی بالا می‌رود.

حالا باید بگردم دنبال معامله‌گران دلار فردایی. یکی دو نفر براندازم می‌کنند و جواب سربالا می‌دهند. یکی اما می‌گوید: ۳۶ و ۲۵۰ و توضیح می‌دهد الان توافق می‌کنیم، فردا روی این نرخ اسکناست را تحویل می‌گیری. کم شود، زیاد شود نرخ همین است که توافق کردیم. حوصله سؤال بیشتر ندارد و منتظر است بگویم قبول. مشتری دیگری می‌آید و او هم که تعلل مرا دیده، معطل نمی‌کند و به سمت دیگر خیابان می‌رود اما به راهنمایی یکی شان، می‌دانم این واسطه‌گران ارز، انتظار نرخ‌های بالاتر را دارند.

البته فقط در خیابان نیست که برای هر دلار، قیمت خاصی تعیین می‌شود. کانون صرافان میانگین قیمت دلار توافقی را ۳۴ هزار و ۱۷۵ تومان اعلام کرده است و میانگین قیمت دلار خدماتی را ۲۹ هزار و ۷۷ تومان. هم‌زمان، شبکه اطلاع‌رسانی طلا، سکه و ارز، نرخ فروش حواله دلار در سامانه نیما را ۲۷ هزار و ۶۸۰ تومان اعلام کرده است. طبق اعلام همین پایگاه اطلاع‌رسانی اسکناس دلار در سامانه سنا، ۲۸ هزار و ۹۰۸ تومان است. دلار صرافی ملی ۲۹ هزار ۱۱۱ تومان فروخته می‌شود و در بازار متشکل ارزی، نرخ «توافقی» این پول خارجی ۳۴ هزار و ۵۰۱ تومان است. در همین بازار قیمت ۲۹ هزار و ۴۹۰ تومان هم برای دلار اعلام شده با این تفاوت که پیش‌وند «توافقی» را ندارد.  

جالب این است که هواداران دولت سیزدهم، همواره دولت پیشین را متهم می‌کردند که با بی‌توجهی به بازار دو نرخی ارز، زمینه فساد را فراهم آورده است و جالب‌تر این‌که آقای رئیسی در آخرین جلسه هیات دولت دستور داده‌اند بازار ارز هر چه سریع‌تر سامان‌دهی شود اما واقعیت آن است که تعدد نرخ‌ برای دلار در این دولت رکورد تازه‌ای را ثبت کرده است و متاسفانه نه فعالان کف خیابان و نه کاربران سامانه‌های گوناگون نرخ ارز، منتظر دستورات رئیس دولت و بخش‌نامه‌های بانک مرکزی نمانده‌اند!

انتهای پیام