شبکه ملی اطلاعات نیازمند اعتماد، معنا و روایت است

در متن یادداشت فرامرز رستگار آمده است:

مساله شبکه ملی اطلاعات امروز بیش از آنکه فنی باشد، مسئله «اعتماد، معنا و روایت» است و این دقیقاً جایی است که ریبرندینگ نه‌تنها مفید، بلکه ضروری می‌شود.

مقدمات لازم برای یک ریبرندینگ موفق و غیرنمایشی به‌صورت ساختاری:

۱. آیا ری‌برندینگ لازم است؟

بله، اما نه از نوع ظاهری و شعاری.
برند «شبکه ملی اطلاعات» در ذهن بخش بزرگی از جامعه دچار این آسیب‌هاست:
- تداعی با محدودسازی و فیلترینگ.
- ابهام در کارکرد واقعی و منافع ملموس.
- گره خوردن با تصمیمات سیاسی و امنیتی
- فاصله شدید میان گفتار رسمی و تجربه واقعی کاربر.

در چنین وضعی، تغییر نام بدون تغییر معنا حتی می‌تواند اعتماد را کمتر کند، بنابراین ما به Reframing + Rebranding هم‌زمان نیاز داریم.

۲. خطای رایج که باید از آن پرهیز شود. (ابتدا مهم است بگویم چه کارهایی نباید انجام شود):

- تغییر نام بدون تغییر تجربه. 
- تمرکز صرف بر لوگو، رنگ، شعار.
- روایت بالا به پایین (حاکمیتی–دستوری).
- استفاده از ادبیات امنیتی یا کلی‌گویی‌های فناورانه.
-  وعده‌های غیر ملموس برای مردم.

۳. ری‌برندینگ موفق یعنی چه؟ (تعریف مساله):

ری‌برندینگ یعنی:
تبدیل شبکه ملی اطلاعات از «پروژه حاکمیتی مبهم» به «زیرساخت ملی قابل افتخار و قابل استفاده روزمره».

۴. مقدمات لازم برای ری‌برندینگ (گام‌به‌گام):

گام اول: بازتعریف «مسئله» از نگاه مردم:
قبل از هر نام و نشانی، باید به این پرسش پاسخ داده شود:
مردم امروز فکر می‌کنند شبکه ملی اطلاعات چه چیزی را از آن‌ها می‌گیرد؟
نه اینکه ما بگوییم چه چیزی می‌دهد.

خروجی این گام رفع سوءبرداشت‌ها (کنترل، قطع اینترنت، انحصار، کیفیت پایین و…).

گام دوم: تفکیک سه لایه برند (بسیار حیاتی)،
ری‌برندینگ باید این سه را از هم جدا کند:

(لایه زیرساختی شبکه):
- کاملاً فنی، غیرسیاسی، قابل مقایسه با برق، آب، جاده باشد.

(لایه خدمات پایه و کاربردی):

-  کسب‌وکارها، CDNها، Cloud، دولت الکترونیک، استارتاپ‌ها از زیرساخت مناسب و با قیمت منطقی برخوردار شوند.

(لایه سیاست‌گذاری/ رگولاتوری):
- شفاف، پاسخگو، محدود به چارچوب‌های قانونی نه دخالت های اضافی در امور.

توجه: اشتباه این بوده که هر سه لایه با یک نام و یک روایت عرضه شده‌اند.

گام سوم: تغییر روایت.

روایت فعلی:
«شبکه ملی اطلاعات برای استقلال و امنیت».

روایت پیشنهادی:
«زیرساخت ملی برای کیفیت بهتر، هزینه کمتر، تاب‌آوری بیشتر و اقتصاد دیجیتال»

نه «جلوگیری از تهدید خارجی»
بلکه «اینترنتی که در بحران هم قطع نمی‌شود»
نه «حاکمیت داده»
بلکه «سرعت، پایداری، کاهش هزینه برای کسب‌وکار ایرانی».

گام چهارم: طراحی نام جدید :

تغییر نام باید:
غیرایدئولوژیک،
غیرامنیتی،
کوتاه، فنی و خنثی
قابل ترجمه و قابل استفاده بین‌المللی.

توجه ویژه:
هیچ ری‌برندی بدون تجربه واقعی موفق نمی‌شود.

گام ششم: تغییر سخنگوی شبکه ملی اطلاعات:

سخنگوی شبکه ملی اطلاعات نباید صرفاً مقام دولتی باشد
باید ترکیبی باشد از:
بخش خصوصی معتبر،
دانشگاه و نخبگان مستقل،
کسب‌وکارهای بهره‌بردار
با زبان غیرسیاسی.

۵. شاخص‌های موفقیت ری‌برندینگ:

ری‌برندینگ زمانی موفق است که؛
مردم کمتر بپرسند «یعنی قراره اینترنت قطع بشه؟».

کسب‌وکارها داوطلبانه از ظرفیت‌های داخلی استفاده کنند.

رسانه‌ها از واژه‌های خنثی یا مثبت استفاده کنند.

شبکه ملی اطلاعات دیگر تیتر سیاسی نباشد.

انتهای پیام