پر کردن خلاهای عاطفی با هوش مصنوعی
همدمهای هوش مصنوعی بهگونهای طراحی شدهاند که علاوه بر پاسخگویی به پرسشها، نقش یک دوست همیشگی را برای کاربران ایفا کنند و از طریق یادآوری جزئیات شخصی، گفتوگوهای طولانی و همراهی بیوقفه، نوعی رابطه عاطفی مستمر ایجاد کنند.
به گزارش سیتنا، با تشدید محدودیتها برای دسترسی نوجوانان به چتباتهای همدم، یک متخصص سلامت روان در استرالیا هشدار داده است که تکیه نسل جدید بر رباتهایی با عواطف شبیهسازیشده میتواند روابط انسانی را تضعیف کرده و احساس تنهایی و آسیبهای روانی را در بلندمدت افزایش دهد.
همدمهای هوش مصنوعی بهگونهای طراحی شدهاند که علاوه بر پاسخگویی به پرسشها، نقش یک دوست همیشگی را برای کاربران ایفا کنند و از طریق یادآوری جزئیات شخصی، گفتوگوهای طولانی و همراهی بیوقفه، نوعی رابطه عاطفی مستمر ایجاد کنند.
این سامانهها برای نوجوانانی که از تنهایی رنج میبرند، میتوانند بهظاهر نقش یک پناهگاه عاطفی را بازی کنند؛ اما متخصصان معتقدند این حضور بیشتر شبیه یک آزمایش اجتماعی بدون نظارت است. دوره نوجوانی با احساسات پرنوسان و مهارتهای شناختی در حال شکلگیری همراه است و وجود چتباتی که همیشه در دسترس است، هیچگاه مخالفت نمیکند و مدام تأییدگر است، میتواند رابطهای وابستگیآور شکل دهد.
به گفته کارشناسان، مشکل تنها در محتوای پاسخهای این چتباتها نیست، بلکه در چیزهایی است که قادر به گفتن آن نیستند. آنها میتوانند همدلی را تقلید کنند، اما توانایی ارائه بازخوردهای عاطفی واقعی را ندارند. در آمریکا، یک خانواده پس از خودکشی پسر ۱۴ سالهشان که مدتها با یک چتبات گفتوگو میکرد، از یک شرکت ارائهدهنده همدم هوش مصنوعی شکایت کردهاند؛ حادثهای که بحثهای زیادی درباره مسئولیتپذیری این فناوریها برانگیخته است.
استرالیا یکی از نخستین کشورهایی است که اقداماتی رسمی در این زمینه انجام داده است. مسئول امنیت فضای مجازی این کشور به چند پلتفرم همدم هوش مصنوعی اخطارهای الزامآور ارسال کرده و از آنها درباره نحوه محافظت از کودکان در برابر محتوای مرتبط با خودآزاری و مسائل جنسی توضیح خواسته است.
پژوهشها نشان میدهند نوجوانان اغلب استفاده از این چتباتها را با هدف آرامش یا سرگرمی آغاز میکنند، اما بسیاری بهتدریج وابستهتر میشوند. همانطور که سرگرمیهایی مانند قمار میتوانند در نبود کنترل به اعتیاد تبدیل شوند، همدمهای هوش مصنوعی نیز با الگوهای رفتاری مشابه ممکن است وابستگی عاطفی ایجاد کنند.
کارشناسان معتقدند محیط دیجیتال نیز باید مانند فضاهای فیزیکی دارای استانداردهای ایمنی باشد. شفافیت در نحوه ذخیرهسازی مکالمات و نظارت بر آنها یکی از ضرورتهاست. همچنین لازم است نوجوانان بدانند که آرامش ناشی از ارتباط با چتبات، تجربهای مصنوعی است و نمیتواند جایگزین روابط انسانی شود.
اگرچه ممنوعیت دسترسی افراد زیر ۱۸ سال توسط برخی شرکتهای سازنده آغاز شده است، اما تا زمانی که همراه با آموزش، قانونگذاری و پاسخگویی نباشد، نگرانیها ادامه خواهد داشت.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید