معرفی اپراتورهای مجازی تلفن همراه دارای پروانه

به گزارش سیتنا، اپراتور مجازی موبایل Mobile Virtual Network Operator) MVNO) یک اپراتور تلفن همراه است که با استفاده از امکانات و تجهیزات خود در بخش های Core (HLR) HSS و IN، Billing و CC و اجاره بخش ACC شامل (BSC+BTS) از اپراتورهای موبایل اصلی (MNO) که به آنها اپراتور میزبان گفته می شود، انواع سرویس های پایه از قبیل USSD-SMS-Data-Voice بعلاوه سرویس ‏های ارزش افزوده VAS و همچنین سرویس های اینترنت اشیاء IoT و سایر سرویس های M2M را ارائه می دهد.

می توان گفت که MVNOها اساسا واسطه بین اپراتورهای موبایل اصلی (MNO) و مصرف‌کنندگان هستند. آنها دسترسی انبوه به خدمات شبکه را از MNOها با قیمت عمده خریداری می‌کنند و سپس آن خدمات را با قیمت خرده‌فروشی به مشتریان خود می‌فروشند. این رویه به MVNOها اجازه می‌دهد تا انواع طرح‌ها و خدمات تلفن همراه را ارائه دهند که اغلب ارزان‌تر یا انعطاف‌پذیرتر از آنهایی هستند که توسط MNOهای سنتی ارائه می‌شوند.

MVNOها می‌توانند بازارهای خاصی را هدف قرار دهند یا خدمات تخصصی ارائه دهند که MNOهای سنتی ممکن است ارائه نکنند، مانند طرح‌های کم‌هزینه، رومینگ بین‌المللی و غیره.

مزیت استفاده از اپراتورهای مجازی

اپراتور‌های اصلی از زیرساخت‌های فیزیکی برخوردارند که می‌توانند آن را در اختیار اپراتور‌های مجازی قرار بدهند. به طور مثل اپراتور‌های اصلی در زمینه فرکانس‌های رادیویی، پهنای باند به دلایل قانونی در استفاده از آن‌ها محدودیت‌هایی دارند، می‌توانند این زیرساخت‌های بلا استفاده را در اختیار اپراتور‌های مجازی قرار داده تا از این طریق خدمات خود را به کاربران ارائه دهند.

از طرفی هزینه راه‌اندازی اپراتور مجازی  نسبت به اپراتور اصلی بسیار کمتر است. این مسأله باعث ایجاد بازار رقابت می‌شود و این رقابت باعث کیفیت خدمات و کاهش قیمت خواهد شد. یکی از نقاط ضعف اپراتور‌های مجازی این است که بدون دسترسی اپراتور اصلی اجازه گسترش و توسعه شبکه موبایل خود را ندارند.

خدمات دیگر اپراتورهای مجازی

دیگر خدمات اپراتورهای MVNO مانند پیام کوتاه ، پیام‌های صوتی، سرویس انتقال و انتظار مکالمه، اتصال به اینترنت، کنفرانس تلفنی و از این قبیل موارد است که با تعرفه‌های گوناگون در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. اپراتورهای مجازی علاوه بر خدمات شبکه موبایل می توانند در تامین اینترنت‌های خانگی هم نقش داشته باشند. ناگفته نماند که به دلیل استفاده این اپراتورها از زیرسخت‌های اپراتورهای اصلی مشکلی در آنتن دهی وجود ندارد  و به راحتی قابل دسترس هستند.

اپراتور مجازی MVNO نوع اول

اپراتور مجازی نوع اول FULL MVNO برخلاف اپراتور‌های مجازی نوع دوم یعنی LIGHT MVNO  تمامی امکانات و تجهیزات فنی را دارا است و خدمات نوآورانه‌ای به مشترکین خود ارائه می‌دهد. اپراتور‌های مجازی به جای اینکه زیرساخت‌های فیزیکی شبکه‌های موبایل را راه‌اندازی کنند از شبکه و تجهیزات اپراتور‌های اصلی استفاده می‌کنند.

در واقع دراپراتور‌های نوع دوم که مجوز آن‌ها را سازمان مقررات رادیویی صادر کرده است، تنها می‌توانند اطلاعات مشترکین خود را جهت تعیین هویت نگهداری کنند. این اپراتور‌ها به لحاظ فنی از ID Network اپراتور میزبان بهره می‌برند  و کاربران نمی‌توانند در قسمت جستجوی دستی نام اپراتور را در موبایل خود ببینند.

اپراتور مجازی موبایل (Mobile Virtual Network Operator) بجای راه‌اندازی شبکه موبایل و نصب تجهیزات شبکه تلفن همراه، با عقد قرارداد همکاری از شبکه و تجهیزات اپراتور تلفن همراه موجود استفاده می‌کند.

اپراتورهای مجازی نوع اول کدامند؟

به استناد جدیدترین گزارش سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، در گروه اپراتورهای مجازی نوع اول کشوری، چهار شرکت کیش سل پارس، شاتل موبایل، پارسیان همراه لوتوس و شرکت ارتباطات آرین تل قرار دارند.

اپراتورهای مجازی نوع دوم کدامند؟

به استناد جدیدترین بروز رسانی سایت سازمان تنظیم تا زمان ارسال خبر، در گروه اپراتورهای مجازی نوع دوم کشوری هم پروانه سه شرکت نگین ارتباطات آوا، توسعه فناوری ارتباطات نوین همراه و توسعه ارتباطات همراه اشیاء دارای اعتبار است.

جدول گزارش پیشین رگولاتوری به شرح ذیل است:

انتهای پیام

گزارش از زهرا طاهری