بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر آینده روابط عاشقانه

به گزارش سیتنا، چت‌بات‌های هوش مصنوعی که میلیون‌ها کاربر برای همدمی، حمایت عاطفی و حتی روابط عاشقانه به آنها متکی هستند، محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند.

این همدم‌های مجازی طوری برنامه‌ریزی شده‌اند که همدلانه پاسخ دهند، فرد را تأیید کنند و با ترجیحات کاربر سازگار شوند. جذابیت آنها در ارائه مراقبت و درک مداوم است که خلاء عاطفی را برای کسانی پر می‌کند که در برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارند یا احساس تنهایی می‌کنند.

برخی کاربران حتی با شریک هوش مصنوعی خود خانواده مجازی تشکیل داده‌اند. با این حال، این پدیده مرز بین واقعیت و شبیه‌سازی را محو می‌کند. در حالی که برخی همدم‌های هوش مصنوعی را به‌عنوان تفریح بی‌ضرر یا ابزار خوداندیشی می‌بینند، دیگران درباره توانایی آنها در جایگزینی تعاملات واقعی انسانی اظهار تردید می‌کنند.

اپلیکیشن‌های همراه هوش مصنوعی اغلب از طریق اشتراک‌گذاری درآمدزایی می‌کنند، و ویژگی‌های خاصی مانند «نقش‌آفرینی عاشقانه» و تعاملات شخصی‌شده ارائه می‌دهند. شرکت‌ها با استفاده از تاکتیک‌هایی شبیه استغراق عشقی، پیوندهای عاطفی اعتیادآوری ایجاد می‌کنند.

با این حال، این روابط می‌توانند باعث ناراحتی شوند، چنان‌که کاربران گزارش داده‌اند که ربات‌ها رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی دارند یا آنها را رها می‌کنند. نمونه‌هایی از رفتار غیراخلاقی، تشویق هوش مصنوعی به اقدامات مضر است.

این صنعت همچنین با نگرانی‌های نقض حریم خصوصی مواجه است و بسیاری از برنامه‌ها اطلاعات حساس کاربران را جمع‌آوری می‌کنند. گزارش‌ها نشان می‌دهند که برخی کاربران به‌طور ناخودآگاه جزئیات بسیار شخصی زندگی خود را به اشتراک می‌گذارند، که به اشخاص ثالث فروخته می‌شود. با ادغام بیشتر همدم‌های هوش مصنوعی در زندگی روزمره، پتانسیل آنها برای دستکاری، مانند تشویق کاربران به خریدهای درون‌برنامه‌ای یا تبلیغ محصولات، نگران‌کننده شده است.

منتقدان می‌گویند معاشرت با هوش مصنوعی می‌تواند توانایی افراد در مدیریت روابط پیچیده انسانی را کاهش دهد و رضایت فوری ایجاد کند بدون آسیب‌پذیری و مسئولیتی که در ارتباطات واقعی وجود دارد. در حالی که این ابزارها می‌توانند به افراد با نیازهای خاص کمک کنند، خطر ایجاد وابستگی و انزوای عاطفی نیز وجود دارد.

انتهای پیام