به گزارش سیتنا، بنا به ارزیابی دو سازمان امنیتی کشورهای عضو «ناتو»، روسیه ممکن است در حال توسعه یک سلاح ضدماهواره‌ای موسوم به «اثر منطقه‌ای» باشد که با ایجاد ابرهایی از ذرات فلزی بسیار ریز در مدار پایینی زمین می‌تواند هم‌زمان چندین ماهواره را از کار بیندازد. این ذرات که ممکن است تنها چند میلی‌متر باشند، در صورت استفاده می‌توانند خسارت گسترده‌ای وارد کنند، اما در عین حال خطر آشوب کنترل‌ناپذیر در فضای مداری ایجاد می‌کنند.

به گزارش «آسوشیتدپرس»، این سلاح بالقوه با پخش صدها هزار گلوله یا ساچمه پرچگالی در مدار «استارلینک» عمل می‌کند که مدارش حدود 550 کیلومتر بالاتر از سطح زمین قرار دارد. چنین اقدامی نه‌تنها ماهواره‌های استارلینک، بلکه سایر سامانه‌های فضایی فعال در همان ارتفاع را نیز تهدید می‌کند. تحلیلگران مستقل هشدار داده‌اند که استفاده از این روش می‌تواند به زنجیره‌ای از برخوردها و آوار فضایی منجر شود که به زیرساخت‌های فضایی تمام کشورها از جمله خود روسیه و چین آسیب جدی برساند.

برخی کارشناسان نسبت به عملی ‌بودن این طرح تردید دارند، و آن را بیش‌تر یک ایده آزمایشگاهی یا ابزار فشار سیاسی می‌دانند تا یک سلاح قابل استفاده واقعی. آنها استدلال می‌کنند که چنین سلاحی در صورت به‌کارگیری عملاً دسترسی ایمن به فضا را برای تمام بازیگران مختل می‌کند، و هزینه‌های راهبردی آن از منافع احتمالی‌اش فراتر خواهد رفت. با این حال، مقامات نظامی غرب تأکید می‌کنند که با توجه به سوابق روسیه در پیگیری سامانه‌های پرخطر، این سناریو را نمی‌توان به‌طور کامل نادیده گرفت.

حتی اگر این سامانه هرگز عملیاتی نشود، صرف وجود آن می‌تواند نقش «سلاحِ ترس» را ایفا کند، که ابزاری برای بازدارندگی، تهدید غیرمستقیم، و افزایش اهرم فشار سیاسی و نظامی خواهد بود. آیندهٔ این پروژه نامشخص است، اما بحث پیرامون آن نشان می‌دهد که رقابت میان قدرت‌های بزرگ به‌تدریج از زمین و دریا به مدار زمین کشیده شده، و فضا را به یکی از میدان‌های اصلی منازعه ژئوپلیتیکی قرن 21 بدل کرده است.

انتهای پیام