به گزارش سیتنا، چتباتهای هوش مصنوعی به طور فزایندهای در تصمیمگیریها استفاده میشوند، اما کارشناسان هشدار میدهند که این ابزارها در حال تبدیل شدن به گزینهای رایج برای همصحبتی و حمایت عاطفیاند.
تقریبا نیمی از بزرگسالان در بریتانیا گزارش میدهند که احساس تنهایی میکنند و از هر ۱۰ نفر، یک نفر دچار تنهایی مزمن است، یعنی احساس تنهایی را «اغلب یا همیشه» تجربه میکند.
نویسندگان گزارشی که در «بریتیش مدیکال ژورنال» (BMJ) منتشر شد، گفتند با توجه به تعداد بالای افرادی که با تنهایی دستوپنجه نرم میکنند، تعجبآور نیست که افراد به دنبال منابع جایگزین برای همصحبتی و حمایت عاطفی باشند.
آنها افزودند که «این احتمال نگرانکننده وجود دارد که شاید شاهد نسلی باشیم که در حال یادگیری شکل دادن پیوندهای عاطفی با موجودیتهایی است که فاقد تواناییهای همدلی انسانگونه، مراقبت و هماهنگی رابطهایاند».
این گزارش که دکتر سوزان شلمرداین در بیمارستان کودکان «گریت اورموند استریت» و متیو نور، روانپزشک مشاور، آن را نوشتهاند، بر خطرات و مزایای استفاده از هوش مصنوعی برای مقابله با تنهایی تاکید کرد و خواستار مطالعاتی برای بررسی خطرات تعامل انسان و چتبات شد.
یک بررسی در میان افراد جوانتر دریافته که یکسوم نوجوانان برای تعامل اجتماعی از همراهان هوش مصنوعی استفاده میکنند، بهطوری که از هر ۱۰ نفر، یک نفر گزارش داده که گفتگوهای هوش مصنوعی رضایتبخشتر از گفتگوهای انسانیاند و از هر سه نفر، یک نفر گزارش داده است که برای گفتگوهای جدی، همراهان هوش مصنوعی را به انسانها ترجیح میدهد.
یک مطالعه دیگر که خیریه «صندوق موقوفه جوانان»(Youth Endowment Fund) آن را انجام داد، دریافت که در سال گذشته، یکچهارم نوجوانان در بریتانیا برای حمایت از سلامت روان به چتباتهای هوش مصنوعی روی آوردهاند.
نویسندگان گزارش «بیریتیش مدیکال ژورنال» پیشنهاد کردند که پزشکان باید از بیماران درباره استفاده آنها از چتباتها سوال کنند تا مشخص شود آیا این استفاده مشکلساز است یا نه. بهویژه در دورههای تعطیلات [سال نو میلادی] که گروههای آسیبپذیر بیشترین خطر را دارند و در صورت لزوم پس از آن با طرح سوالهایی الگوهای استفاده اجباری، وابستگی و دلبستگی عاطفی را ارزیابی کنند.
با این حال، نویسندگان اذعان میکنند که چتباتهای هوش مصنوعی ممکن است به لحاظ بیشتر و راحتتر در دسترس بودن و حمایت از افرادی که تنهایی را تجربه میکنند، مزایایی داشته باشند.
روانشناسان توافق دارند که هوش مصنوعی اگرچه میتواند برای گرفتن پیشنهاد درباره اینکه در صورت احساس تنهایی چه باید کرد، مفید باشد، نباید جایگزین حمایت انسانی شود.
دکتر آدری تانگ، روانشناس دارای پروانه رسمی، به ایندیپندنت گفت: «جایگزین کردن دایره اجتماعی ما و فرصتهای زندگی واقعی با یک چتبات چشماندازی ترسناک برای سلامت عاطفی یک فرد جوان است.»
شبکههای اجتماعی و دیگر شکلهای فناوری میتوانند همصحبتی را شبیهسازی کنند، اما این همان پیوند بنیادینی نیست که بسیاری از انسانها خواهان آناند یا [چیزی نیست که] در بلندمدت، سالم باشد.
دکتر رومن راچکا، رئیس انجمن روانشناسی بریتانیا، هشدار داد که «هوش مصنوعی راهحل جادویی نیست»، بهویژه وقتی بحث کوتاهتر شدن صف انتظار برای [دریافت خدمات] سلامت روان در میان است.
دکتر راچکا گفت: «هوش مصنوعی مزایای بسیاری برای جامعه دارد، اما نباید جایگزین حمایت انسانی شود که برای مراقبت از سلامت روان ضروری است. در عوض، ابزارهایی مانند چتباتها باید برای تکمیل خدمات موجود که به افراد نیازمند حمایت سلامت روان کمک میکنند، به کار گرفته شوند»
«هوش مصنوعی نمیتواند همدلی واقعی انسانی را بازتولید کند و این خطر وجود دارد که به جای تعامل معنادار، توهمی از ارتباط ایجاد کند. نگرانیها درباره حریم خصوصی دادهها و خطرات وابستگی بیشازحد به فناوری نیز همچنان باقی است. با این حال، هوش مصنوعی اگر بهدرستی استفاده شود، میتواند فضایی ناشناس و عاری از قضاوت فراهم کند که بهصورت شبانهروزی در دسترس است. این میتواند افزودهای مفید برای خدمات حضوری موجود سلامت روان باشد.»
انتهای پیام