گزارش آگهی/ زمانی که صحبت از طراحی و راه‌اندازی شبکه‌های کامپیوتری به میان می آید، معمولاً وظایف اصلی برای ایجاد یک شبکه کارآمد و مناسب برای یک سازمان، میان دو کارشناس اکتیوکار شبکه و پسیوکار شبکه تقسیم می‌شود. هر یک از این دو گروه متخصص، وظایف و مهارت‌های خاص خود را دارند و نبود یکی از آن‌ها می‌تواند باعث شود که شبکه به‌درستی کار نکند و مشکلات متعددی را برای سازمان ایجاد کند.

به طور کلی، یک اکتیوکار شبکه بیشتر روی تجهیزات فعال و هوشمندی که ترافیک شبکه را هدایت و کنترل می‌کنند، تمرکز دارد. در مقابل، یک کارشناس پسیوکار شبکه مسئول طراحی و پیاده‌سازی زیرساخت فیزیکی شبکه است. این تعریف، خلاصه‌ای از وظایف میان این دو متخصص است و جزئیات کارهایی را که در این دو حوزه انجام می‌شود، بیان نمی‌کند. اگر می‌خواهید بدانید هر یک از این دو کارشناس دقیقاً چه کارهایی را انجام می‌دهند و تفاوت اکتیوکار و پسیوکار شبکه در چیست، تا پایان این مطلب همراه ما باشید.

اکتیوکار شبکه کیست؟

وظیفه اصلی اکتیوکار شبکه راه‌اندازی، پیکربندی و مدیریت تجهیزات فعال (Active) شبکه است. تجهیزات اکتیو به آن دسته از دستگاه‌هایی گفته می‌شوند که برای کار کردن نیاز به برق دارند و نقش اصلی‌ آن ها ارسال، پردازش و مدیریت داده‌ها در شبکه است. یک تفاوت اکتیوکار و پسیوکار شبکه این است که اکتیوکار شبکه معمولاً با سیستم‌عامل‌های شبکه مانند ویندوز سرور یا لینوکس، تجهیزات سیسکو، فایروال‌ها، سوییچ‌ها و روترها کار می‌کند و باید علاوه بر دانش سخت‌افزاری، از مفاهیم نرم‌افزاری و امنیتی شبکه نیز آگاه باشد. طراحی توپولوژی منطقی شبکه، پیکربندی تجهیزات (سوئیچ، روتر، فایروال و …)، مدیریت امنیت شبکه و جلوگیری از حملات سایبری، راه‌اندازی سرویس‌ها و سرورها (DNS، DHCP، Mail Server و …) و مانیتورینگ و عیب‌یابی لحظه‌ای شبکه، کارهایی هستند که یک اکتیوکار شبکه انجام می‌دهد.

یک اکتیوکار شبکه با چه تجهیزاتی کار می‌کند؟

تجهیزات زیر، از جمله دستگاه‌های اکتیو در شبکه‌های سازمانی هستند که یک اکتیوکار با آن‌ها سروکار دارد:

• سوئیچ شبکه (Switch): اکتیوکار وظیفه پیکربندی VLAN، مدیریت ترافیک و جلوگیری از Loop در شبکه را بر عهده دارد و این کار را به کمک سوئیچ انجام می‌دهد. به طور مثال، اگر بخواهیم شبکه مالی از شبکه IT جدا باشد، اکتیوکار باید VLAN مناسبی را در سوئیچ تعریف کند.
• روتر (Router): مسئولیت مسیریابی داده‌ها بین شبکه‌های مختلف و اتصال به اینترنت بر عهده اکتیوکار است. به طور مثال، یک شرکت چند شعبه دارد، اکتیوکار به کمک روترها مسیر تبادل اطلاعات میان شعب را مدیریت می‌کند.
• فایروال (Firewall): تجهیزات سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز هکرها به سرورهای داخلی شرکت. به طور مثال، اکتیوکار باید به کمک این تجهیزات سیاست‌های امنیتی مناسب را تعریف کند و ترافیک مشکوک را مسدود نماید.
• اکسس پوینت (Access Point): تجهیزاتی برای مدیریت وای‌فای سازمانی و تنظیم امنیت شبکه بی‌سیم. به طور مثال، اکتیوکار باید مطمئن شود فقط کارمندان با رمزنگاری امن به وای‌فای وصل شوند.
• سرورها (Servers): اکتیوکار نصب و پیکربندی سرویس‌هایی مثل فایل سرور، میل سرور و دیتابیس را انجام می‌دهد.

پسیوکار شبکه کیست؟

یک کارشناس پسیوکار شبکه وظیفه پیاده‌سازی زیرساخت فیزیکی شبکه را بر عهده دارد. تجهیزات پسیو برخلاف تجهیزات اکتیو، دستگاه‌هایی هستند که نیاز به برق ندارند و بیشتر، نقش مسیر ارتباطی داده‌ها را ایفا می‌کنند. به زبان ساده، متخصص پسیوکار مانند یک معمار است که اسکلت اصلی شبکه را می‌سازد و پس از آن، متخصص اکتیوکار روی این اسکلت، تجهیزات هوشمند را نصب و مدیریت می‌کند.

یک پسیوکار شبکه با چه تجهیزاتی کار می‌کند؟

همانطور که در بالا مطالعه کردید، یک تفاوت اکتیوکار و پسیوکار شبکه این است که پسیوکار شبکه برخلاف اکتیوکار، تمرکز تقریباً کاملی روی تجهیزات سخت‌افزاری دارد و به ندرت نیازی به کار با نرم‌افزارها خواهد داشت. تجهیزات زیر، دستگاه‌هایی هستند که یک پسیوکار برای ارائه خدمات پسیو شبکه با آن‌ها کار می‌کند:

• کابل شبکه (Copper/Fiber): پسیوکار باید کابل‌کشی اصولی انجام دهد، استاندارد Cat6 یا فیبر نوری را رعایت کند و تست کیفیت سیگنال بگیرد.
• پچ پنل (Patch Panel): تعیین محل تجمیع کابل‌ها در رک یا پچ پنل بر عهده پسیو کار است. وظیفه پسیوکار این است که کابل‌ها را مرتب، برچسب‌گذاری و پانچ کند.
• رک (Rack): پسیوکار باید رک یا همان محل نصب تجهیزات اکتیو را انتخاب کند و تهویه، ارتفاع و مسیر کابل‌ها را به درستی مدیریت کند.
• کیستون و پریز شبکه: نصب سوکت‌ها و کیستون‌های دیواری برای دسترسی کاربران بر عهده پسیوکار است.
• داکت و ترانکینگ: یک پسیوکار وظیفه مدیریت مسیر کابل‌ها برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی و نظم شبکه را بر عهده دارد.
• پچ کورد: کابل‌های کوتاه بین پچ پنل و سوئیچ یا پچ کورد باید توسط پسیوکار و طبق استانداردها انتخاب و نصب شوند.

مقایسه اکتیوکار و پسیوکار شبکه

اکتیوکار و پسیوکار، هر دو نقش اساسی در ایجاد و مدیریت شبکه ایفا می‌کنند و کارهایی که انجام می‌دهند، کاملاً مکمل یکدیگر است. اگر بخواهیم برای هر یک از این دو تخصص، مزایا و معایبی در نظر بگیریم، می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

مزایا و معایب اکتیوکار شبکه

فعالیت در حوزه کار با تجهیزات اکتیو شبکه دارای مزایا و معایبی به شرح زیر است:

• مزایا: مهارت بالا در نرم‌افزار و تجهیزات پیشرفته، نقش مهم در امنیت و پایداری شبکه، توانایی مدیریت و کنترل ترافیک شبکه و مانیتورینگ و رفع سریع مشکلات
• معایب: نیاز به دانش گسترده و یادگیری مداوم، خطاهای احتمالی این کارشناس می‌تواند خسارت جدی در شبکه ایجاد کند.

مزایا و معایب پسیوکار شبکه

اگر بخواهید به عنوان یک پسیوکار شبکه مشغول به کار شوید، بهتر است بدانید که این تخصص مزایا و معایب زیر را دارد:

• مزایا: توانایی ایجاد زیرساخت پایدار و اصولی، هزینه و پیچیدگی کمتر نسبت به اکتیوکار
• معایب: عدم تعامل مستقیم با مدیریت داده‌ها، نداشتن توانایی کنترل شبکه یا ایجاد لایه‌های امنیتی نرم‌افزاری، نیاز به دقت فنی بالا در کابل‌کشی و استانداردها

از آنجایی که وظایف، ابزارها و مهارت‌های این دو متخصص با یکدیگر متفاوت است، توصیه ما این است که با تفاوت اکتیوکار و پسیوکار شبکه آشنا شوید تا درک بهتری نسبت به حوزه کاری هر یک از آن‌ها داشته باشید. در جدول زیر، مهمترین مواردی که می‌توان به عنوان تفاوت اکتیوکار و پسیوکار شبکه در نظر گرفت، آورده شده است:

جمع بندی

در این مطلب با تفاوت اکتیوکار و پسیوکار شبکه آشنا شدیم و یاد گرفتیم که اکتیوکار وظیفه راه‌اندازی، پیکربندی و مدیریت تجهیزات فعال را بر عهده دارد و یک پسیوکار باید زیرساخت فیزیکی شبکه را آماده‌سازی کند. از آنجایی که راه‌اندازی یک شبکه سازمانی یا صنعتی موفق و قابل اطمینان، به توانایی و مهارت اکتیوکار و پسیوکار بستگی دارد، توصیه ما این است که با تفاوت‌های آنها به‌خوبی آشنا شوید و سپس کار را به دست متخصصان حرفه‌ای بسپارید.

انتهای پیام