به گزارش سیتنا و بر اساس گزارش اکونومیست، محققان در این پژوهش از الگوریتمی استفاده کردند که بر پایه مطالعات پیشین درباره ارتباط چهره و شخصیت آموزش دیده بود. آن‌ها تصاویر چهره حدود ۹۶ هزار فارغ‌التحصیل رشته MBA را از شبکه لینکدین جمع‌آوری کرده و با کمک هوش مصنوعی پنج ویژگی شخصیتی اصلی شامل گشودگی، وظیفه‌شناسی، برون‌گرایی، توافق‌پذیری و روان‌رنجوری را از روی چهره افراد استخراج کردند.

در مرحله بعد، این ویژگی‌ها با داده‌های واقعی مربوط به موقعیت‌های شغلی و درآمد افراد مقایسه شد. نتایج نشان داد که بین برخی از این شاخص‌ها و موفقیت شغلی ارتباط معناداری وجود دارد. برای نمونه، برون‌گرایی که از چهره تشخیص داده شد، بیشترین همبستگی را با حقوق بالاتر داشت، در حالی‌ که گشودگی با درآمد کمتر مرتبط بود.

این دستاورد باعث شده شرکت‌ها به فکر استفاده از فناوری تشخیص چهره در فرایند استخدام بیفتند؛ زیرا در بازاری که موفقیت مالی بر بسیاری از تصمیم‌ها سایه انداخته، ابزاری که بتواند ویژگی‌های شخصیتی را با دقت پیش‌بینی کند، وسوسه‌انگیز به نظر می‌رسد. اما در کنار این جذابیت، پرسش‌های جدی اخلاقی نیز مطرح است؛ از جمله اینکه آیا می‌توان کارجویی را صرفاً بر اساس نتیجه تحلیل چهره‌اش رد کرد؟

پژوهشگران خود نیز تأکید کرده‌اند که این فناوری هنوز در مراحل ابتدایی است و دقت آن محدود است. آن‌ها هشدار داده‌اند که استفاده گسترده از چنین الگوریتم‌هایی ممکن است افراد را به تغییر چهره با فیلترهای نرم‌افزاری یا حتی جراحی‌های زیبایی سوق دهد.

افزون بر این، برخی ناظران معتقدند چنین تحلیل‌هایی می‌تواند با قوانین ضدتبعیض در تضاد باشد. با این حال، حامیان این فناوری می‌گویند فرایندهای استخدام سنتی نیز بی‌طرف نیستند؛ برای مثال، در مصاحبه‌های حضوری معمولاً افراد قدبلندتر یا با چهره مطمئن‌تر، شانس بیشتری برای پذیرش دارند.

اکنون محققان در حال بررسی این احتمال هستند که آیا هوش مصنوعی می‌تواند از روی چهره افراد، تمایل آن‌ها برای بازپرداخت وام را نیز پیش‌بینی کند یا خیر؛ موضوعی که می‌تواند برای کسانی که اعتبار مالی کافی ندارند، امیدبخش باشد. نتایج کامل این پژوهش در ژورنال SSRN منتشر شده است.

انتهای پیام