به گزارش خبرنگار سیتنا، دکتر احسان چیتساز، معاون سیاستگذاری و برنامهریزی توسعه فاوا و اقتصاد دیجیتال وزارت ارتباطات در نشست خبری همایش ملی فرصتهای سرمایهگذاری در ارتباطات و فناوری اطلاعات (فاوا) در پاسخ به سوال خبرنگار سیتنا مبنی بر اینکه «وزارت ارتباطات برای تقویت توان بخش خصوصی و استفاده از آن در مسیر تحقق اهداف اقتصاد دیجیتال چه اقداماتی انجام داده است؟» گفت: «موضوع مشارکت عمومی و خصوصی (PPP) که مهندس رستگار نیز به آن اشاره کردند، در واقع شامل تمام ابزارهایی است که بتوان از ظرفیت حداکثری بخش خصوصی بهرهبرداری کرد. تقریباً همه این ابزارها در سیاستهای جدید وزارت ارتباطات دیده شده و در فراخوانهایی که بهزودی منتشر میشوند، شاهد تغییر رویکردی بنیادین در مجموعه وزارت ارتباطات خواهید بود.»
وی افزود: «حرکت وزارت ارتباطات به سمت استفاده حداکثری از ظرفیت بخش خصوصی بهصورت جدی و شبانهروزی دنبال میشود تا سهم این حوزه از تولید ناخالص داخلی افزایش یابد. در این مسیر، ما از مجموعهای از ابزارهای متنوع بهره میبریم که از جمله مهمترین آنها توسعه نهادهای مالی و صندوقهای سرمایهگذاری تخصصی در حوزه ICT است.»
چیتساز ادامه داد: «یکی از برنامههای مهم ما، احیای صندوق سرمایهگذاری بخش خصوصی است که در گذشته بهعنوان بزرگترین صندوق سرمایهگذاری خطرپذیر (VC) حوزه ICT کشور شناخته میشد، اما در سالهای اخیر فعالیت آن کاهش یافته بود. اکنون این صندوق با حمایت وزارت ارتباطات در حال احیاست تا بتواند نقش مؤثرتری در تأمین مالی و رشد شرکتهای فناور و نوآور ایفا کند.»
وی در پایان تأکید کرد: «وزارت ارتباطات در دوره جدید با حضور فعالتر در عرصه سیاستگذاری و هماهنگی میان نهادهای اقتصادی، بهدنبال آن است که ظرفیتهای موجود بخش خصوصی را به حداکثر میزان ممکن به کار گیرد و زمینه مشارکت واقعی این بخش را در توسعه اقتصاد دیجیتال کشور فراهم کند.»
فرامرز رستگار، دبیر و نایبرئیس هیأت مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران هم در پاسخ به همین سوال خبرنگار سیتنا، گفت: «موضوع حمایت دولت از بخش خصوصی و بحث توانمندسازی این بخش بسیار مهم است، اما واقعیت این است که اگر فضای کاری مناسب برای بخش خصوصی فراهم شود، خودِ این بخش بهصورت طبیعی توانمند میشود. نیازی نیست توانمندی از بیرون به آن تزریق شود.»
وی افزود: «بسیاری از شرکتهای فعال در کشور برای توسعه فعالیتهایشان انتظار کمک مالی بلاعوض ندارند و حتی به دنبال وام با بهره پایین هم نیستند؛ آنها کار میخواهند. یعنی اگر پروژه و قرارداد در اختیارشان قرار گیرد، خودشان شرکت را توسعه میدهند، تحقیق و توسعه (R&D) را تقویت میکنند و برای گامهای بعدی ظرفیتسازی خواهند کرد.»
رستگار با اشاره به تجربه گذشته در ارزیابی سطح آمادگی بازار و فناوری گفت: «در سالهای گذشته دو شاخص برای سنجش وضعیت کشور در حوزه فناوری داشتیم: یکی شاخص MRL (Market Readiness Level) که میزان آمادگی بازار و دستگاههای اجرایی را نشان میداد، و دیگری TRL (Technology Readiness Level) که سطح آمادگی فناوری در زنجیره تأمین را مشخص میکرد.
وی ادامه داد: «حدود ۱۰ تا ۱۵ سال پیش، شاخص MRL ما معمولاً دو تا سه پله از TRL بالاتر بود؛ یعنی بازار و کارفرمایان آمادگی بیشتری برای پذیرش فناوری داشتند، اما فناوری در دست بخش خصوصی چند گام عقبتر بود. تمام تلاش ما این بود که این فاصله را کاهش دهیم.
به گفته او، اکنون شرایط معکوس شده است: «امروز اگر در حوزههایی مانند اینترنت اشیاء، هوشمندسازی، هوش مصنوعی و حتی فناوریهای آینده مانند کوانتوم اندازهگیری کنیم، میبینیم که این بار بخش خصوصی از نظر فناوری جلوتر است و این دستگاههای اجرایی و کارفرمایان هستند که باید توانمند شوند تا بتوانند ظرفیت و توان فناورانه بخش خصوصی را جذب کنند.»
رستگار در پایان خاطرنشان کرد: «باید نگرانی از بابت توان بخش خصوصی نداشته باشیم. این بخش آماده است؛ فقط کافی است مسیر را برایش هموار کنیم. اگر بستر فعالیت و قراردادهای واقعی فراهم شود، بخش خصوصی خودش کار را پیش میبرد و توانمند میشود. بنابراین نقش دولت باید تسهیلگر باشد، نه تزریقکننده توانمندی از بیرون.»
انتهای پیام
خبرنگار: سارا استوار
تصویربردار: سارا داداش زاده