مهندس فرامرز رستگار، دبیر و نایب رئیس هیئت مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران در گفت و گو با خبرنگار سیتنا، تأکید کرد که بسیاری از مشکلات کنونی، از جمله کم‌کاری، توسعه ناکافی ، کیفیت پایین خدمات و عدم پاسخگویی درست به کاربران ، ریشه در سوءمدیریت دارد و نه صرفاً تحریم.

رستگار در این مصاحبه با سیتنا اظهار داشت: ما بارها شاهد بوده‌ایم که مدیران ارشد، در مواجهه با مشکلات، ابتدا تولید داخلی را به دلیل کیفیت پایین، ظرفیت محدود و یا قیمت بالا  مورد انتقاد قرار داده اند و سپس، وقتی از سوی متولیان اثبات می شود که دلیل عدم موفقیت این نیست، در گام بعدی تقصیر را به گردن تحریم‌ها می‌اندازند.

وی افزود: این رویه نشان‌دهنده ضعف در مدیریت و عدم توانایی در یافتن راه‌حل‌های خلاقانه است. با این وضعیت مدیریتی، حتی اگر تمام درهای دنیا به روی ما باز شود، تا زمانی که مدیران آگاه، دلسوز و متعهد در جای خود قرار نگیرند، مشکلات فنی و اقتصادی کشور به درستی رفع نخواهد شد.

تا زمانی که مدیران آگاه، دلسوز و متعهد در جای خود قرار نگیرند، مشکلات فنی و اقتصادی کشور به درستی رفع نخواهد شد.

رستگار با انتقاد از مفهوم رایج «دور زدن تحریم» بطوریکه تمام تلاش بر این باشد همان کالای تحریم شده بالاخره با هر قیمت و شرایط نامناسب پشتیبانی، وارد کشور شود، گفت: این موضوع نه تنها یک دستاورد نیست، بلکه زیرپا گذاشتن چارچوب های اصلی تکلیف شده در نظام اقتصاد مقاومتی و قطع وابستگی از فناوری های راهبردی خارجی است.

وی در پاسخ به اینکه تحریم های جاری و تحریم ناشی از مکانیسم ماشه چه تاثیری در تولیدات داخلی و ارائه خدمات فنی پیشرفته خواهد داشت، گفت: انعطاف بخش خصوصی برای یافتن راه حل های جایگزین به مراتب بیشتر از بخش دولتی و عمومی است. در این شرایط کارفرمایان نباید اصرار بر دیکته کردن همان شرایطی باشند که‌ در وضعیت عادی کشور جریان دارد. باید به راه حل های جامع و جایگزین که توسط شرکت های با تجربه و دانش بنیان مطرح می شود توجه و باطرح های پیشنهادی مفید همراهی کنند.

دبیر و نایب رئیس هیئت مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران، خاطرنشان کرد: وضعیت تحریم را شرایط موقتی تلقی نکنند و بجای امید به عادی شدن شرایط و توجه به قول و قرارهای تامین کنندگانی که ما را تحریم کرده اند و مایل نیستند بدون آنها ما کارمان را انجام دهیم، فعالیت ها با جدیت انجام و در کسب و کارها رکود ایجاد ننمایند.

رستگار خطاب به برخی از کارفرمایان دولتی و عمومی گفت: چرا وقتی به هر دلیل طرح های شما درست پیاده نمی شود، تقصیر آن را متوجه تحریم می کنید، ولی در قراردادهای خود بجای اصلاح اشکالات قبلی و دو طرفه کردن قراردادها، تبصره های جدید نفس گیر را جلوی تولیدکنندگان و یا پیمانکاران در زمان ارائه پیشنهاد، انعقاد قرارداد و اجرای تعهدات قرار می دهید و آنها را مجبور به امضای آن می کنید و بین کسب و کارها در این بازار کوچک شده ICT رقابت های ناسالم ایجاد می کنید؟

رستگار در پاسخ به این سوال که نمونه ای از این تبصره ها را نام ببرید، گفت: اخیرا در یکی از اسناد مناقصات در شرایط جاری کشور، تبصره ای با عبارت «اعمال هرگونه تحریم، افزایش قیمت مواد اولیه و ابزار تولید، سطح دستمردها، تغییر در نوسانات مبلغ ارز و تغییر در نرخ برابری ارزها و موارد دیگر، در مبلغ قرارداد موثر نبوده و بهای واحد تجهیزات و خدمات تا پایان قرارداد ثابت می باشد» مطرح شده است. حالا خودتان قضاوت کنید در شرایطی که از زمان ارائه پیشنهاد تا خاتمه مدت قرارداد بیش از یکسال است، چه کسی می تواند برآورد دقیقی از هزینه ها در این دوره داشته باشد. ضمنا چرا در این مورد سکوت نمی کنید تا اگر دولت و سران قوه تصمیم گرفتند که قدری از خسارات پیمانکاران و تولیدکنندگان جبران شود، یک چنین تبصره ای بازدارنده آن شود.

وی گفت: در شرایط بحران، تحریم های شدید باید بیش از پیش متوجه باشیم که؛

دست در دست هم دهیم به مهر.
میهن خویش را کنیم آباد

رستگار با اشاره به نقش شورای دفاع در شرایط فعلی کشور، پیشنهاد نمود این شورا با مدیران ارشد اجرایی کشور برای شرایط خاص کنونی کشور اتمام حجت نماید و آنهایی که مدیریت بحران بلد هستند و بی عذر و بهانه می توانند و می خواهند تکالیف خود براساس برنامه هفتم پیشرفت را انجام دهند، حفظ و با باقی آنها خداحافظی کند.

انتهای پیام

گفت و گو از سارا استوار