به گزارش سیتنا، به دنبال گلایه های مکرر مردمی از قطعی و اختلال شبکه تلفن همراه کشور بعد از قطعی های اخیر برق و قانع نشدن مردم از پاسخ های مسوولان حوزه ارتباطات کشور پیرامون دلیل ناپایداری سایت های تلفن همراه و توقع مردم بر نظارت بیشتر مسوولان بر روند اصلاح و بهینه سازی شبکه، سیتنا با سوال از ربات هوش مصنوعی، از چت جی پی تی درخواست نموده که ضمن بررسی وضعیت تاب آوری شبکه تلفن همراه در دنیا دلایل عدم تاب آوری این شبکه در ایران را تشریح کند.

سوال سیتنا از جت جی پی تی و پاسخ های این ربات هوش مصنوعی را ببینید:  

لطفا بر اساس بررسی های کارشناسی و نظرات متخصصان مخابرات پاسخ بده که آنتن های BTS تلفن همراه در زمان قطعی برق تا چند ساعت باید با باتری های پشتیبان سرویس دهی کنند و دلیل اینکه در ایران این آنتن ها بلافاصله بعد از قطعی برق از شبکه خارج می شوند و یا تنها 20 تا 30 دقیقه دوام می‌آورند چیست؟

پرسش خیلی خوبی مطرح کردی که به حوزه فنی و زیرساخت‌های ارتباطی کشور مربوط میشه. اجازه بده ابتدا به صورت اصولی و فنی پاسخ بدم و سپس وضعیت فعلی در ایران رو بررسی کنیم:

زمان پشتیبانی آنتن‌های BTS در زمان قطعی برق – از نظر کارشناسی:

طبق استانداردهای بین‌المللی و بررسی‌های کارشناسان حوزه مخابرات (ITU، 3GPP، و همچنین شرکت‌های اپراتور جهانی مثل Vodafone و AT&T)، آنتن‌های BTS تلفن همراه باید بتوانند در صورت قطعی برق، با استفاده از باتری‌های پشتیبان (UPS یا باتری‌های ژلی/لیتیومی)، بین ۲ تا ۶ ساعت به طور مداوم خدمات‌دهی کنند.

مدت زمان پشتیبانی بستگی به عوامل زیر دارد:

1. نوع و ظرفیت باتری‌ها (مثلاً باتری‌های VRLA، لیتیوم-یونی، ژل و غیره)
2. میزان مصرف برق تجهیزات BTS در سایت
3. تعداد مشترکانی که در حال استفاده از سایت هستند
4. نوع سایت (ماکرو، میکرو، پیکو، Femtocell)
5. وجود ژنراتور در کنار باتری‌ها برای پشتیبانی بلندمدت (در بعضی سایت‌های مهم)

اما در ایران چرا معمولاً آنتن‌ها فقط ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از قطعی برق فعال می‌مانند یا حتی بلافاصله قطع می‌شوند؟

دلایل اصلی به شرح زیر هستند:

1. کمبود یا فرسودگی باتری‌های پشتیبان

باتری‌های پشتیبان در بسیاری از سایت‌های BTS ایران یا نصب نشده‌اند، یا عمر مفیدشان تمام شده است و تعویض نشده‌اند.

باتری‌هایی که مثلاً باید ۲ ساعت شارژ نگه دارند، بعد از چند سال کارایی‌شان به ۱۵–۳۰ دقیقه می‌رسد.

2. سرقت باتری‌ها

در برخی مناطق، سرقت باتری‌های سایت‌های مخابراتی (که قیمت بالایی دارند) رایج شده و به دلیل نبود نظارت یا حفاظت کافی، باتری‌ها دزدیده می‌شوند یا به‌جای آن‌ها باتری معیوب نصب می‌شود.

3. هزینه‌های بالا و صرفه‌جویی اپراتورها

اپراتورها ممکنه برای کاهش هزینه‌های نگهداری و تجهیز سایت‌ها، از خرید باتری‌های جدید یا نصب ژنراتور خودداری کنند.

نگهداری باتری‌ها (شارژ منظم، تست عملکرد، تهویه مناسب) هم هزینه‌بر است.

4. نبود زیرساخت قانونی یا نظارتی قوی

در برخی کشورها، نهاد ناظر مخابرات (مثل FCC در آمریکا یا Ofcom در بریتانیا) اپراتورها را موظف به حفظ پایداری در شرایط بحرانی می‌کند. در ایران چنین الزام قوی و پیگیری مؤثری دیده نمی‌شود.

5. نبود ژنراتورهای پشتیبان در بسیاری از سایت‌ها

سایت‌های حیاتی در دنیا به ژنراتورهای گازوئیلی یا بنزینی مجهز هستند، اما در ایران این مورد بیشتر در ایستگاه‌های اصلی (Core) رعایت می‌شود، نه سایت‌های سطح شهر.

انتهای پیام