بحران برق و ارتباطات؛ زنگ خطری دیگر برای کسبوکارها
به گزارش سیتنا، با گذشت سه هفته از شروع آتش بس بین ایران و رژیم صهیونیستی، حالا که تا حدودی از شرایط جنگی فاصله گرفتهایم و کسب وکارها تلاش دارند تا با فعالیت مضاعف، شرایط نیمه تعطیل چند هفته ای را جبران کنند، زنگ خطر دیگری در کشور به صدا درآمده است: «بحران برق و ارتباطات».
تداوم قطعی برق، اختلال در ارتباطات و مختل شدن جریان اقتصاد
در روزهای اخیر، قطعی روزانه و مکرر برق در نقاط مختلف کشور نهتنها زندگی روزمره مردم را دچار اختلال کرده، بلکه بخش بزرگی از کسبوکارهای فعال را نیز با بحران جدی مواجه ساخته است.
از سوی دیگر، قطعی برق مستقیماً موجب اختلال در اینترنت و شبکههای تلفن همراه شده است. در شرایطی که اقتصاد دیجیتال نقش پررنگی در معیشت مردم دارد، تکرار این وضعیت، عملاً جریان فعالیت اقتصادی را با چالش مواجه کرده است؛ آنهم در شرایطی که اعمال محدودیتها بر شبکه اینترنت کشور ادامه دارد.
ناترازی برق؛ بهانهای تکراری، بدون راهکار
مسئولان بارها ناترازی در تولید و مصرف برق را دلیل این قطعیها عنوان کردهاند؛ اما پرسش افکار عمومی این است:
- آیا در برابر این ناترازی، جز خاموشی مکرر، هیچ راهکار دیگری وجود ندارد؟
- آیا چارهای غیر از تحمیل هزینه بر مردم و مختل کردن کسبوکارها در کار نیست؟
سکوت در برابر این وضعیت و فقدان برنامه روشن برای مدیریت بحران، بیش از خود بحران، آسیبزاست.
یکی از عوامل اصلی افزایش مصرف برق، فعالیت وسیع و بیضابطه مزارع استخراج غیرمجاز رمزارز است. مراکزی که بدون نظارت، برق را در حجمی عظیم مصرف کرده و بار شبکه را بر دوش مردم و تولیدکنندگان واقعی انداختهاند.
با وجود هشدارهای مکرر کارشناسان، برخورد قاطعی با این مراکز غیرمجاز مصرف برق صورت نگرفته است.
- چرا این بخش از بحران نادیده گرفته میشود؟
- چرا بار مسئولیت، فقط بر دوش مردم و بخش مولد اقتصاد است؟
خاموشی، بحران است نه ابزار مدیریت
به گفته کارشناسان، استفاده از قطعی برق بهعنوان راهحل موقت، امروز به بحرانی دائمی بدل شده است. مسئولان، بهجای ارائه راهکارهای زیرساختی، همچنان به خاموشیهای مقطعی بسنده میکنند؛ تصمیماتی که بیش از آنکه مدیریت باشد، نوعی پاک کردن صورت مسئله است.
نتیجه این وضعیت روشن است: تداوم آسیب به اقتصاد، تعمیق رکود، و تضعیف اعتماد عمومی.
مردم، تولیدکنندگان، فعالان اقتصادی و کسبوکارهای آنلاین، نیازمند اقدام فوری، راهکارهای واقعی و برخورد شفاف با عوامل بحران هستند؛ نه فقط توضیحات تکراری و تصمیمات واکنشی.
انتهای پیام
گزارش از سارا استوار