این روزهای ما رسانه‌های داخلی [+عذرخواهی]

مردادماه در دیدار مدیران رسانه‌ها با آقای اژه‌ای گفتم که خودتان را از ابزارهای تبلیغی خلع سلاح کنید، ازجمله خبرگزاری قوه قضاییه، میزان، تعطیل شود. میزان فقط یک جمله‌ی ناقص از سخنانم در آن جلسه را منعکس کرد که گویی برای تملق خدمت ایشان رسیده‌ایم! شاهدی بر ناکارآمدی رسانه‌های دولتی.

یا این را ببینید: دو سه ماه است که دبیر شورای اطلاع رسانی دولت را به‌عنوان مدیرعامل ایسنا منصوب کرده‌اند. ایشان هم چند نفر را از خبرگزاری فارس و امثالهم به آنجا برده تا شخم بزنند و همه‌ی رسانه‌ها کاملا مشابه بشوند. خب چرا؟ اگر جواب می‌دهد پس چرا دولت‌های موفق دنیا چنین نمی‌کنند؟

فکرش را بکنید که همین خبرگزاری‌های فارس و تسنیم در ماجرای هواپیمای اوکراینی مانند من و شما روز شنبه خبردار شدند یا زودتر؟ شنیدم شنبه. یعنی نهادهایی که رسانه‌ها را با پول نفت راه می‌اندازند حتی آنها را هم غریبه می‌دانند و حتی با آنها مشورت نمی‌کنند که مثلا در مورد هواپیما چه کنیم؟

این روزها با حجمی از محدودیت‌ها از چند جا و حتی تهدید و تذکر مواجهیم؛ متاسفانه سال‌هاست روال شده. مگر رسانه‌ها کودک‌اند؟ طبق قانون تنها «مصوبه‌ی شعام» قابل ابلاغ به رسانه‌هاست نه نظرات شفاهی افراد یا دبیرخانه. نتیجه‌ی این مسیر، بی اعتمادی به رسانه‌های داخلی شده؛ آیا جوابگویند؟

داخل پرانتز این را بگویم که سیاست‌های دبیرخانه‌ی شعام در این سال‌ها را اشتباه می‌دانم. بارها هم گفته‌ام. دوستان رسانه‌ای در جریان هستند. متاسفانه آن طور که از شواهد برمی‌آید، تا برجام حل نشود هیچ تغییری هم در آنجا رخ نخواهد داد. پس آنجا با ثبات است تا وقتی برجام محقق نشود!

ما به نوبه‌ی خودمان از مردم عذرخواهی می‌کنیم. کسانی باور دارند که تنها راه آرام کردن یا به‌اصطلاح جمع کردن خیابان، همین اردوکشی خیابانی رسمی توسط یک جریان و اغتشاشگر خواندن دیگران است. حرف مردم معترض را باید شنید وگرنه بدیهی است که فضا رادیکال می‌شود و بستر سوءاستفاده خواهد شد.

عذر می‌خواهیم بابت آنچه به عنوان خبر نتوانستیم منتشر کنیم، عذر می‌خواهیم که در همین چند روز یک گزارش، دو پست تلگرامی و حتی یک پست نوحه خوانی را از اینستاگرام انصاف حذف کردیم. این کارها کاملا غیرحرفه‌ای است، ضمن این که غیراخلاقی و حتی خلاف قانون است ولی شد. ببخشید.

اگر شمای مخاطب از ما می‌رنجید خودمان هم در رنجیم. تلاش می‌کنیم روزی بتوان ایران را به روایت رسانه‌های داخلی تصویر کرد، نه رسانه‌های خارج کشور. تا آن روز: ۱. اگر یک سوی ماجرا را نتوان منتشر کرد طرف دیگر را هم منتشر نخواهیم کرد. ۲. دروغ نمی‌گوییم حتی اگر نتوان همه‌ی واقعیت را گفت.

انتهای پیام