او به این بهانه به نمایش "عشق روزهای کرونا" که سال گذشته در تالار وحدت روی صحنه می‌رفت و اپیزود "بانو با گربه ملوس" با بازی او به خاطر حضور یک گربه از آن اجرا حذف شد نیز اشاره‌هایی داشته است.

بهنوش طباطبایی در صفحه اینستاگرامش نوشت: "پارسال همین موقع ها بود که نمایش "عشق روزهای کرونا " رو در بحبوحه ی کرونا اجرا رفتیم ، خودمونو راضی کردیم و‌ جونمونو گرفتیم تو دستمون تا چراغ تئاتر یه سوسویی بزنه و تماشاگر هم دلش گرم بمونه به "عشق"حتی در روزهای کرونا زده …

سه روز، اجرا ی با خون دل،

با گریه و زاری و داد و قال ، که چی؟ که من نباید با گربه ام برم روی صحنه… چاره چیه ؟ دوستان گفتن خب با عروسک گربه برو مونولوگت رو اجرا کن ، میگفتم بهشون آخه مگه میشه ، نمایش برای بازیگر زن ِزنده و گربه ی زنده ی او نوشته شده و چقدر عجیب و حیرت آور و شگفت انگیز هم نوشته شده و مجوزش رو هم گرفته مگه مخاطبین ما دو سالشونه که متوجه گربه ی واقعی و غیر واقعی نشوند… من دارم روی صحنه با این گربه میخندم ، درد و دل می کنم ، گریه می کنمو ضجه میزنم ، مگه میشه عروسک باشه، چه حرفا که دیگه نمی زنین ، باور مخاطبی که دو قدمی من نشسته و تعداد اشکهای منو می تونه بشماره چی میشه پس …،

واقعا فکر می کردم دارن باهام شوخی می کنن که میگن "گربه ت ممنوع الکاره"..

باورم نمیشد اخطاری رو که هر شب قبل از بالا رفتن از پله های صحنه بهم می دادن ، که "نباید بری "، ‘نرو" ، "اجازه نداری"…خب ، بالاخره من که زوری نداشتم و باید تشریفم رو از رو صحنه میاوردم پایین …آن هم مثلا به خاطر گربه …. باشه من باور کردم مسئله ، مسئله ی گربه ست نه چیز دیگه ولی

همون موقع برای من طالبان اومد ایران، همون موقع برای من درهای تئاتر بسته شد . برای من که زنم ، که مخاطبی دارم که حتی در دوران سخت کرونا تمام صندلی های نمایشم را پر می کنند و صدای تشویقهایشان بعد از تکه مونولوگم حیاط بزرگ تالار وحدت را به وجد میاورد، اما خب این صداها کار خودش را کرد.

امروز که شنیدم ثبت نام دختران در رشته ی نمایش هنرستان سوره ممنوع شده در دلم گفتم ، اونا که دیگه "گربه" نداشتن ؟ چرا پس ممنوع شد ؟ اونها که قراره فردا پر کنن صندلیهای فرهنگ ما رو ، اونها قراره بشنوند صدای تشویقهایی رو که از پس استعدادهایشان می آید، تنها و تنها از پس استعدادهایشان … عجب ، این خبر هم مثل ممنوع الکاری گربه‌ام غیر قابل باوره…"

انتهای پیام