عصراقتصاد: واگذاری برخی زیرساخت‌ها به مخابرات سبب انحصار در بخش ارتباطی شده است

به گزارش سیتنا، دلارام کریمی در روزنامه عصراقتصاد نوشت: واگذاری این زیر ساخت ها سبب انحصار در بخش ارتباطی شده است و حال  این سوال‌ها مطرح است که جدا نکردن این زیرساخت ها از مخابرات به نفع کیست؟

واعظی وزیر سابق وزارت ارتباطات در دوران وزارت خود  این پرسش را مطرح کرد که سیم مسی متعلق به انفال است و چرا نباید به وزارت واگذار شود؟ وی تاکید کرده بود که به دنبال بازگرداندن مخابرات به دولت نیست و فقط در پی رفع اشکالات آن هستیم.

عصر اقتصاد در گفتگو با یک کارشناس ای تی این موضوع را بررسی کرده است. این کارشناس با تاکید بر این که خصوصی سازی نمی تواند مالکیت در حوزه حاکمیتی و ملی داشته باشد ، گفت:  وقتی مخابرات به بخش خصوصی  واگذارشد  و از وزارت ارتباطات مستقل شد ، داکت‌ها و سیم‌های مسی کشیده شده نیز به این بخش واگذار شد اما باید توجه داشت که سیم مسی  به دلیل اینکه حدود چند دهه طول کشید تا در ایران برقرارشد پس  در حوزه حاکمیتی و ملی قرار می گیرد .

وی افزود: تمام شرکت ها برای استفاده و ارائه خدمات مجبورند از سیم مسی استفاده کنند و این نیازمند هزینه هایی است که باید مردم و شرکت ها متقبل شوند.

وی ادامه داد: فضای فرکانسی هر کشوری پهنای محدودی دارد و از گذشته مهمترین این پهنا به دلیل پوشش دهی کانال تلویزیونی  در اختیار صدا و سیما قرار دارد ولی اکنون به دلیل پیشرفت تکنولوژی این تجهیزات بدون استفاده مانده اند واین سازمان  به دلیل صرف هزینه هزار میلیاردی برای این تجهیزات آن را رایگان در اختیار وزارت ارتباطات  قرار نمی دهد در صورتی که با پیشرفت تکنولوژی جدید عملا این تجهیزات غیر قابل استفاده است .

وی تصریح کرد: این پهنای باند برای وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و اپراتورهای تحت نظارت این وزارت  قابل استفاده است و لازم نیست در سطح ملی برای استفاده از این تجهیزات به صدا و سیما پولی پرداخت کرد.

در چند روز اخیر همچنین سعید باستانی، عضو هیات رئیسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی، با واکنش به این مسئله در گفتگو با سیتنا اظهار داشت: گفت: شرکت مخابرات ایران در زمان خصوصی سازی با یکسری دارایی‌ها و اموال واگذار شده بود که داکت و سیم مسی نیز به مخابرات واگذار شد و در حال حاضر جزو اموال مخابرات است، در حالی که این اموال جزو انفال بوده و نباید واگذار می‌شد.

وی با اشاره به سوال خود از وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در رابطه با آزادسازی داکت و سیم مسی شرکت مخابرات ایران، گفت: این درخواست آزادسازی به منظور ایجاد رقابت در عرضه‌ی خدمات ثابت و ساماندهی باندهای فرکانسی است.

باستانی افزود: مخابرات یک‌سری تعهداتی داشته که آن‌ها را باید اجرایی می‌کرد و به لحاظ قانونی و حقوقی نیز آن‌ها را محقق کرده است، اما موضوع این است که شرکت‌های جدیدی که در حوزه‌ی تلفن ثابت مجوزهای مشابه با شرکت مخابرات دارند و بخواهند در این زمینه ورود کرده و به مردم سرویس دهی کنند، باید خودشان داکت و کابل بکشند و طبیعتا هزینه‌ی بسیار بالایی برای آن‌ها دارد و لذا فعالیت آن‌ها اصلا به صرفه نیست.

نماینده‌ی مردم شهرستان‌های تربت حیدریه، زاوه و مه ولات در مجلس، با بیان اینکه در طول سالیان سال و بر اساس نیاز، این داکت‌ها و سیم‌های مسی کشیده شده ولی در حال حاضر همه جزو اموال شرکت مخابرات ایران بوده و شرکت‌های خصوصی نمی‌توانند از آن استفاده کنند، تاکید کرد: در آن زمان اشتباهی صورت گرفته که نباید می‌گرفت.

سخنگوی کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی، در عین حال بیان کرد: طبیعتا با وضعیتی  که به وجود آمده فضای کاملا غیررقابتی را در این زمینه شاهدیم و در هر جایی که رقابت نباشد خدمات و سرویس دهی به مردم کاهش می‌یابد.

این نماینده‌ی مجلس تصریح کرد: باید تدابیری اندیشیده شده و شخص آقای جهرمی با مخابرات ایران مذاکره کنند تا شرکت‌های دیگر نیز بتوانند از داکت‌ها و کابل‌های مسی استفاده کنند تا رقابت به وجود آمده و در فضای رقابتی مردم در نهایت منتفع شوند، تا در نهایت  شاهد کاهش قیمت و افزایش کیفیت و خدمات ارایه شده باشیم و یا  اینکه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات سهام مخابرات خود را در بورس واگذار کند تا از پولی که از این راه به دست می‌آید بتوان داکت و سیم مسی را از مخابرات خریداری کرده و به شرکت‌ها واگذار کرد. وی با بیان اینکه باید راهکارهای دیگری نیز در این زمینه مورد بررسی قرار گیرد تا در نهایت به جمع بندی برسیم، اظهار کرد: حوزه‌ی حقوقی وزارت ICT ممکن است راهکارهای بهتری داشته باشد. این نماینده مجلس، در عین حال یادآور شد: هزینه‌هایی که در طول سالیان سال برای ایجاد این زیرساخت‌ها صرف شده، در زمان دولتی بودن مخابرات جزو انفال بوده و طبیعتا این زیرساخت‌ها نمی‌توانسته به مخابرات ایران واگذار شود، بنابراین باید این نکته نیز مدنظر قرار گیرد.

در نهایت این سوال پیش می آید در این میان، عدم همکاری  شرکت مخابرات و صدا و سیما  سبب شده است که یک سری از تجهیزات از رده خارج شده بدون استفاده باقی بماند، در صورتی که سازمانی دیگر برای افزایش پهنای باند به این تجهیزات نیازمند است پس پرداخت هزینه جدید چرا؟ به نظر می رسد تعیین تکلیف این موضوع که رفته رفته به یک چالش جدید تبدیل می شود باید  هرچه زودتر روشن شود.

انتهای پیام